×
اطلاعات بیشتر باشه، مرسی برای ارائه بهترین تجربه کاربری به شما، ما از کوکی ها استفاده میکنیم

gegli

هر کتابی که میخوانم

× گزیده هایی از کتابهایی که روحم را نوازش کرده اند
×

آدرس وبلاگ من

maha7.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/maha7

نوشته دوم

برای یک فرد انسانی و همچنین برای یک جامعه ی انسانی، فاجعه وقتی به اوج خود می رسد که احساس کند هیچ نقشی در

پیشبرد، تحول و دگرگونی سرنوشت خود ندارد. همین احساس فجیع کافی است تا انسان از درون متلاشی شود و با چشمان باز

ببیند که دارد از پا در می‌آید. چون وقتی که انسان یا جامعه و یا حتی گیاه، رشد پیش رونده‌ای نداشته باشد الزاماً رهسپار فنا و

نیستی می‌شود، و البته در فاصله‌ی آغاز رکود تا نیستی، بر اثر عدم پیش روندگی دچار فساد و تباهی می‌گردد.

چه انتقام وحشت باری، چه انتقام موهنی، چه نکبت بار!

وای بر نا امیدانی که ما هستیم.



محمود دولت آبادی / نون نوشتن

دوشنبه 11 فروردین 1393 - 12:41:17 PM

ورود مرا به خاطر بسپار
عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم
آمار وبلاگ

2578 بازدید

5 بازدید امروز

0 بازدید دیروز

6 بازدید یک هفته گذشته

Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)

آخرين وبلاگهاي بروز شده

Rss Feed

Advertisements